![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
| |||||||||||||||||||||||
|
![]() |
![]() |
![]() |
Jak w prawie każdym języku tak i w Perlu możemy zapisać część kodu w postaci procedur i odwoływać się do nich w późniejszym biegu programu. Procedury systematyzują i skracają kod programu. W Perlu składają się one ze słowa kluczowego sub i następującego po nim bloku operacji. Przykładowo: sub moja { print "To moja procedura."; } Tak zapisaną procedurę możemy wywoływać w dalszej części programu: while (true) # pętla nieskończona { &moja; # wywołanie procedury } Do procedury możemy przekazywać zmienne pochodzące z innych części programu, wywołując ją w następujący sposób: &moja(12); # wywołanie procedury # z jednym parametrem &moja(12, $_); # wywołanie procedury # z dwoma parametrami Prosta procedura, jaką stworzyliśmy, nie reaguje w żaden sposób na przekazywane jej zmienne. We wnętrzu procedury do przekazanych jej zmiennych możemy dostać się poprzez tablicę o nazwie @_: sub moja2 { print "Procedura została wywołana"; print " z następującymi parametrami :\n"; print @_; } Stworzone przez nas procedury same także zwracają wartości. sub moja3 { if ($_[0] > $_[1]) { $_[0]; } else { $_[1]; } } Procedura moja3 wywołana z dwoma zmiennymi sprawdza, która z nich jest większa i zwraca jej wartość. A oto jej konkretne zastosowanie: $wieksza = &moja3(12, 32); # zostanie odnaleziona większa z dwóch # liczb i umieszczona w zmiennej $wieksza ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
[ zajrzyj... ]
[ zajrzyj... ]
| |||||||||||||||
Kurs pobrano ze strony:
www.BlueMan.aplus.pl